Geride bıraktığım, bırakmaya çalıştığım geçmişten parçalar seriliyor önüme. Mıknatıs gibi. Hızla uzaklaşırsam bağlantım kopuyor. Ama bir adım yaklaştığım an, işte o an kaybediyorum kendimi. Yok oluyor geldiğim nokta. Kar fırtınaları başlıyor içimde. Savruluyor kar taneleri oradan oraya. İçten içe o acıyı ilk günkü gibi yaşıyorum. O kutunun sivri köşesini hissesiyorum bileklerimde. Sessiz çığlıklarım yankılanıyor dünyamda. Buzdan dört duvarın içine hapsettiğim şey çıkmaya çalışıyor oradan. Tırmalıyor buzu. Kırmaya, parçalamaya çalışıyor. Ama buna izin vermek yok.