16 Eylül 2014 Salı

Kalbim atıyor. Atışlarını duyuyorum. Küt küt diye atmıyor, hiç atamayacak da. Ama iyi dinle yine de.. Elini kalbime koy ve dinle.. Bir daha duyamayabilirsin belki de..
Duyuyor musun atların ayak seslerini? Biraz yorulmuşlar ama hala çetin bozkırlarda dörtnala koşturuyorlar..
Peki o şelale ve nehir? Şırıltıları duyuyor musun? Suyun ferahlığını hissedebiliyor musun? Akmaya devam ediyor nehir. Denize dökülüyor aceleci bir edayla. Sanki biraz daha beklerse deniz kaybolacakmış gibi..
Peki ya kuşları duyabildin mi? Kanatlarıyla bulutların arasında usulca süzülen kuşların çığlıklarını? Bugün başka bir hüzün var sanki cıvıltılarında.
Ya soğuk? Göz ardı edilecek gibi değil. Soğuğu hissedebiliyor musun? Karları havaya savuran keskin soğuk rüzgarları? Gözlerini açacak cesaretin var mı kar fırtınasında? Dayanabilir misin bir insanın kalbindeki soğukluğa?
Beni duyabiliyor musun?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder