5 Şubat 2015 Perşembe


Bitkinlik, yorgunluk, belki de biraz yalnızlık var üzerimde şu sıralar.
Bıktım artık diye ağlayabileceğim birilerini arıyorum çoğunlukla
Öyle şeyler oluyor ki bazen, işaret işareti kovalıyor, mucize mucizeyi. İnanıyorsun. Ama sonra ..bom!
Bazen yapabilecekmişsin gibi, bazen yapamayacakmışsın gibi
Üzülmek bu kadar kolayken mutlu olmak neden zor ki?

Bildiğiniz gibi değil, bildiğim gibi de değil, sadece yaşadığımız gibi belki de her şey
Hiçlik gibi bazen. Hep bir eziklik gibi
Kayıp çocuklardık biz, yolunu bulmaya çalışan
Ve bütün gücümüzle zaman tarafından çizilmiş şeylere dua ettik
Ve sonra buna alıştık

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder