Patladım.
Belki de patlama değildi bu şey ama bilmiyorum. Yaşadığımın ilkiydi. Belki de değildi.
Düşünmüyorum işte. Görsem de eskisi gibi hissetmiyorum artık.
Umarım.
Hissetmemek istiyorum belki de..
Deniyorum.

Yine o boşluk var içimde.
Ama hayır.

O kapıyı açarsam girecek misin sanki?
Orada kalacak mısın peki?
Peki ya kapıyı açtığımda canavarlar çıkarsa ortaya?
Ya korkup yüzüne kapatırsam kapıyı?
Ne yaparım orada sıkışırsan? Ne yapacaksın?
Ya canavarlar saldırırsa sana?
İçimden çıkamayan canavarlarım.
Ya ölürsek ikimiz de?
Ya ölürsen? Ya ölürsem?
Ya da çoktan ölmüşümdür belki de.
Ya sonda değil de başlangıçtaysak peki?
Başlamak mı daha tehlikeli, başlamadan bitmesi mi?

Korkularım var evet. Korkuyorum. Ve bu korku buzdan duvarlar örüyor etrafıma. Çıkamıyorum.