Bugün bizden bir yaş büyük ablalarımız(abilerimiz :P) sınava girdi. Sabah 10 da biz de yurttaki arkadaşlarla nefeslerimizi tuttuk ve YGS öğrencisi olmamıza kalan son 2 saat 40 dakikayı saydık. 12.41de resmen YGS soruları bizim için hazırlanacaktı artık. Maratona gerçekten girmiştik. Whatsapp'taki sınıf grubuna "Kızlaaar artık YGS öğrencisiyiz yehuuuuuğ" yazdığımda aldığım komik tepkilere rağmen sanırım 12 olduğum için mutluyum. Üniversiteye geçeceğim, hayırlısıyla istediğim bölüme. Her gün hayallerimi düşünerek motive olup ders çalışabiliyorum ve bu yüzden ders çalışmak eskisi kadar sıkıcı gelmiyor. Geçmişi unuttum sayılır ve bu süreçte yapılması gereken bu zaten.Ve bir yıl sonra tamamen çözdüğüm kitapları yakma düşüncesi hala aklımda nihahahahahah. Çok mu inekçe konuştum bilmiyorum ama bir gemi hedefine giderken mutlaka rüzgarla çarpışır sonuçta. Her zaman amacımıza yürürken bir engel çıkar. Önemli olan o engeli aşmaya çalışmak, aşmak. Ne kadar çok düşsen de her defasında ayağa kalkabilmeyi bilmektir önemli olan.