Kafamda hiçbir şeyle değiştirmeyeceğim muazzam, olağanüstü ama olması mümkün hayaller, etrafımdaki her şeyden daha gerçek görünen fikirler birbirini kovalıyor. Ama sonra etrafımda bana yakın birini arıyorum. Bu konuda yakın olanı. Yok. Kimse yok o tarz şeylerden konuşacak.. Bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker uzun uzun anlatacak biri yok.
Aslında var gibi birkaç kişi. Ama direkt gidip "Hadi konuşalım!." diyemem. Zaten yeterince yanlış anlaşılıyorum.