Bir yolculuğa çıkmak isterdim mesela. Farklı yerlere farklı bir yolculuk kastettiğim. Seyahat, tatil değil amacım bu kez. Çünkü bir kereliğine de olsa ayaklarımız değil, ruhumuz yorulsun istiyorum. Beden olarak yorulacağımız kadar yer görmeliyiz ama ruhumuz yorulmalı. Yorulmalı ve bundan zevk almalı belki de.
Zamanın nasıl geçtiğini anlamamalıyız oralarda. Yol uzamalı biraz da. Yoruldukça daha çok isteyebilmeliyiz bence. Gidebildiğimiz kadar gidip, arkamıza bile bakmamalıyız.
Kanatlarımızı açıp diğer herşeyi görmezden gelmeliyiz. Boşluğa, o "dolu" boşluğa bırakmalıyîz kendimizi...
Mesafe diye bir şey olmamalı mesela. Kalbinin hissedebildiği yer sana yakın değil midir zaten?