Neden dans ederiz?
Neden ölürüz mesela.
Dalıp giderken o karşıdaki yağmur tanesi kanatlanıp gidiyor ve yine boşluğa dalıyorum.
Her türlü boşluktayım gerçi. Sadece, insanlar bir şeye baktığımı düşününce daha az göze batıyorum sanırım.
Belki de böyle devam etmeli. Biri bir şey dediğinde üç dakika sonra fark edip "Ha?" diye cevap vermeliyim.
Birini beklemeli mi yoksa devam mı etmeli?
Gelir mi ki?
Gelmez belki de.
Gelse iyi olur aslında. Artık gülmekten sıkıldım çünkü.
Sahte sahte davranmaktan sıkıldım.
Sanki kalbimi söküp elimde taşırsam rahatlayacakmışım gibi hissediyorum. Gerçi içimdeki o ağırlığı kalp mi yapıyor emin de değilim.
Beynimi mi söksem?
Var mı ki?
Hem gözyaşlarım da akar, az daha rahatlarım. Hafiflerim. Benden geriye bir şey kalmaz böylece.
Biraz daha mı kahkaha atsam?
Önce ağlayıp sonra gülsem mi ya da?
Ya da önce içimde kalmasın diye birini öldürüp önce kahkaha atıp sonra ağlayıp sonra da kendimi mi öldürsem?
Ne yapsam ki?
Neyse gidip peruğumu yıkayayım.
Sarılıp 30 tllik rimelimi ağlarayarak akıtabileceğim bir arkadaş arıyorum detaylı bilgi için dm